جذب توریست علمی با نجوم/ رصدخانه ملی ۴ سال دیگر ساخته می‌شود
تاریخ انتشار: ۱۳ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۲۶۹۲۸۱
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ آسمان اولین عرصه کنجکاوی و فعالیت ذهنی بشر بوده و انسان از دیرباز با تفحص در احوال اشیای آسمانی بعضی نیازهای واقعی و فکری اش را برآورده می کرد؛ مثلا از روی ستاره ای ثابت جهت را تشخیص می داد؛ به کمک حرکت های دوره ای اجرام سماوی زمان و گذر آن را می سنجید؛ پدیده ای آسمانی را در خدمت پیشگویی و تعبیر رویدادهای زمینی به کار می گرفت و از نقش ها و صورت های فلکی افسانه پردازی یا اسطوره سازی می کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در دوران معاصر به دلیل عدم وجود آزمایشگاه ها و رصدخانه های تحقیقاتی در ایران تنها راه پیش روی محققان نجوم رصدی کشور، استفاده از داده های تلسکوپ های بزرگ جهان بوده است. به منظور پرکردن خلاء موجود، پیشنهاد تاسیس رصدخانه ملی ایران توسط پژوهشگاه دانش های بنیادی مطرح شد.
این رصدخانه می تواند برای مشاهده، بررسی و اندازه‌گیری پدیده های آسمانی در بهترین نقطه کشور از نظر رصدی راه اندازی شود و ایجاد چنین رصد خانه ای می تواند آرزوی اخترشناسان و جامعه علمی کشور را برآورده کند.
مزیت راه‌اندازی رصدخانه ملی ایرانطرح رصدخانه ملی ایران، شاهراه ارتباط علمی کشور در حوزه نجوم و کیهان شناسی خواهد بود. با اجرای این طرح، ایران جزء معدود کشورهایی است که فناوری ساخت تلسکوپ و تجهیزات رصدی حرفه ای پژوهشی را در اختیار می گیرد. در واقع این رصدخانه به عنوان نخستین طرح کلان علمی کشور گامی بزرگ در راستای ایجاد زیرساخت های مورد نیاز پژوهش های تجربی در کشور بوده و موجبات رشد و بومی سازی علوم و فناوری های پیشرفته در زمینه های مختلف را در کشور فراهم می سازد.
اختصاص زمینی به شعاع ۲ کیلومتر برای احداث رصدخانه ملییکی از معیارهای مهم برای راه اندازی رصدخانه، مکان مناسب است. انتخاب مکان مناسب احداث رصد خانه مستلزم رعایت ملاک های فنی متعدد است که از جمله مهمترین آنها می توان به تعداد شب های صاف در فصول مختلف سال (از لحاظ آماری)، لرزه خیزی و ساختار گسل ها، شدت و جهت باد، آلودگی نوری و مهمتر از همه «پارامتر دید» که معیاری از شدت تلاطم جو است اشاره کرد. اندازه گیری این پارامتر مهم نیاز به مطالعات و اندازه گیری های میدانی دارد.
دکتر سعد الله نصیری قیداری، رئیس کمیته مکان یابی رصدخانه در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: برای این منظور مطالعات اولیه در سال های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۲ توسط دانشگاه علوم پایه زنجان به اجرا درآمد و اندازه گیری های میدانی تا سال ۱۳۸۵ ادامه یافت.براساس این مطالعات و اندازه گیری های تکمیلی بین سالهای ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ سایت «گرگش» برای احداث رصدخانه مناسب تشخیص داده شد.
وی با بیان اینکه قله گرگش در جنوب غربی کاشان واقع شده و ۳۶۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد، افزود: زمینی به شعاع ۲ کیلومتر به مرکز قله برای احداث رصدخانه ملی ایران اختصاص داده شد.
به گفته وی از آبان ۱۳۹۳ سامانه اندازه گیری دائمی دید در سایت رصدی گرگش نصب شد و اندازه گیری های مستمر آن در تمام فصول سال در جریان است. با متوسط دید نجومی ۰.۷ ثانیه قوسی، این سایت یکی از بهترین سایت های رصدی دنیا به شمار می رود که از این نظر با سایت های رصدی بزرگ جهان در شیلی، جزایر قناری و هاوایی رقابت می کند. به منظور درک بهتر شرایط جریان هوا اندازه گیری ها و شبیه سازی های متعددی که بین سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۲ به اجرا درآمد موقعیت تلسکوپ روی قله و تعیین ارتفاع آئینه اصلی از سطح قله مشخص شد.
نصیری قیداری، انتخاب ارتفاعات کامو در کاشان را بر اساس مطالعات سراسر کشور دانست و گفت: بر اساس مطالعات انجام شده توانستیم چنین سایتی با میدان دید مناسب انتخاب کنیم تا در آینده بتوانیم امکان نصب تلسکوپ در جای مناسب را داشته باشیم.
آشنایی با رصدخانه و تجهیزات آنبزرگترین تلسکوپ رصدخانه ملی ایران (INO۳۴۰) آئینه ای به قطر سه متر و چهل سانتی متر دارد و یکی از ۲۰ تلسکوپ موثر پژوهشی جهان خواهد بود. وجود این تلسکوپ علاوه بر ایجاد ظرفیت پژوهشی بالا موجب افزایش ظرفیت آموزشی در نجوم و کیهان شناسی رصدی خواهد بود. مطالعه اجرام داخل کهکشانی، فراکهکشانی و فضای میان ستاره ای با این تلسکوپ میسر خواهد بود.
پس از اتمام طراحی مفهومی تلسکوپ و نهایی شدن مشخصات مورد نیاز، اقدامات لازم جهت سفارش شیشه خام و سپس صیقل آینه اصلی صورت گرفت. با اتمام مراحل ساخت، صیقل و انجام آزمون های لازم، سرانجام پس از گذشت حدود ۵ سال، نخستین و مهمترین قطعه تلسکوپ ملی در زمستان ۱۳۹۳ به ایران تحویل داده شد.
سازه اصلی تلسکوپ که در قله گرگش ساخته خواهد شد محفظه ای استوانه ای شکل به قطر ۱۵ و ارتفاع ۲۰ متر است که تلسکوپ در آن قرار خواهد گرفت. این سازه از دو بخش ثابت و چرخان تشکیل می شود که تلسکوپ مورد نظر درون قسمت چرخان و تجهیزات کنترل در بخش ثابت نصب خواهد شد.
این سازه به منظور حفظ کیفیت رصدی رصدگاه از ویژگی های خاصی برخوردار است که از جمله مهمترین آن می توان به مدیریت دقیق دمایی درون سازه محفظه اشاره کرد. از جمله مهمترین ویژگی های خاص سازه به منظور حفظ کیفیت رصدی رصدگاه می توان به مدیریت دقیق دمایی درون سازه محفظه اشاره کرد.
از سوی دیگر به منظور پشتیبانی عملیاتی رصدخانه در مراحل مختلف و همچنین تأمین نیازهای کارگاهی، بروز رسانی و نگهداری، طراحی و ساخت مجموعه ای تحت عنوان رصدسرا در دستور کار قرار گرفت. محل رصد سرا دور از قله گرگش و در شهر کامو در نظر گرفته شده است از جمله دلایل این انتخاب می توان به اجتناب از مخاطرات کار و اقامت در ارتفاع ۳۶۰۰ متری از یک سو و رعایت ملاحظات زیست محیطی و حفظ کیفیت رصدی قله (از طریق کاهش ساخت و ساز) از سوی دیگر اشاره کرد.
همچنین سامانه کنترل تلسکوپ (INO۳۴۰) با بهره گیری از آخرین فناوری های سخت افزاری و نرم افزاری، کنترل و مدیریت قطعات و تجهیزات استفاده شده در تلسکوپ را عهده دار می باشد. طراحی و پیاده سازی سامانه کنترل (INO۳۴۰) براساس فرآیند تکرار و توسعه تدریجی در نظر گرفته شده است. در این فرآیند، سامانه کنترل در Iteration های مختلف (از مقیاس کوچک تا بزرگ) طراحی و تست می شود که در نهایت Iteration نهایی منجر به سامانه کنترل تلسکوپ خواهد شد.
ضرورت وجود سایه حمایتی بر سر رصدخانه ایراندکتر حبیب خسروشاهی، مجری طرح رصد خانه ملی ایران در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص آخرین وضعیت رصدخانه اظهار داشت: ایجاد زیرساختهای رصد خانه در منطقه محل احداث رصدخانه فراهم شده و تمام اقدامات عمرانی آن تا سال ۹۷ به پایان خواهد رسید.
وی با بیان اینکه نتیجه داوری طراحی بخش های مختلف تلسکوپ رصد خانه تا دوماه آینده مشخص می شود، گفت: در این صورت اگر نیاز به اصلاحاتی باشد، آن را اعمال می کنیم و بلافاصله ساخت بخش های مختلف تلسکوپ آغاز خواهد شد. همچنین ساخت تلسکوپ بعد از دریافت نظر داوران ان شا الله از نیمه دوم امسال آغاز می شود.
خسروشاهی با بیان اینکه مجموعه رصد خانه شامل بخش ثابت محفظه تلسکوپ، گنبد چرخان، ساختمان خدمات، سامانه لایه نشانی، محوطه سازی و... می شود، عنوان کرد: قرارداد احداث ایستگاه قله و محوطه سازی امسال منعقد شده و همچنین قرارداد با پیمانکار ساخت گنبد و محفظه امسال منعقد می شود. به طور کلی می توان گفت که طراحی و ساخت محفظه از امسال به طور کامل آغاز می شود و انتظار داریم تا دوسال آینده محفظه بالای قله آماده باشد.
وی با بیان اینکه آینه اصلی تلسکوپ درچند سال گذشته سفارش، ساخته و تحویل داده شده است و آینه دوم تلسکوپ را نیز از همان شرکت تأمین کننده خریداری و صیقل آن در حال انجام است، خاطر نشان کرد: ساخت آینه ثانویه و آینه آزمون هم تا یک سال آینده به اتمام خواهد رسید.
خسروشاهی با بیان اینکه تا پایان امسال تمام قرارداد های ساخت را با صنایع داخلی منعقد می کنیم، خاطر نشان کرد: بنا داریم از سال آینده شروع به خرید تجهیزات کنیم. با این تفاسیر اگر برنامه ها به این صورت پیش رود تا دو الی ۳ سال آینده مراحل ساخت و اجرای تلسکوپ و محفظه به اتمام رسیده و آماده نصب و راه اندازی خواهند بود. انتظار می رود تا سال ۱۴۰۰ مراحل ساخت و راه اندازی رصدخانه به پایان رسیده و آماده بهره برداری کامل باشد.
وی با تاکید بر اینکه این طرح ملی به دلیل انجام کارهای مهم و غیر قابل برگشت مانند ساخت آینه و هموار سازی جاده رصد خانه و تامین ۱۰ میلیارد تومانی زیرساخت، باید به ثمر برسد، اظهار داشت: پیش بینی می کنیم که تا دو الی سه سال آینده در یک وضعیت بسیار خوبی به سر می بریم البته در صورتیکه حمایت ها وجود داشته باشد.
به گفته مجری طرح رصد خانه ملی ایران اگر تا کنون حمایت های پژوهشگاه دانش های بنیادی و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری نبود ما اینقدر پیشرفت نکرده بودیم. به منظور تحقق اهداف پیش بینی شده اکنون طرح رصد خانه ملی نیازمند حمایت از جانب سازمان برنامه ریزی و بودجه است. این طرح نیاز به حمایت دولت دارد.
وی با بیان اینکه این طرح جز طرح های اولویت دار شورای عالی عتف وزارت است،خاطر نشان کرد: اگر بودجه پیش بینی شده در جدول ۱۴ به طرح رصدخانه ملی ایران اختصاص پیدا می کرد این طرح سریعاً به اتمام می رسید. با توجه به اینکه این طرح پیشرفت ۳۰ درصدی داشته است انتظار می رود دولت و مجلس به این موضوع توجه کند.
وی با تاکید بر آنکه نباید طرح رصد خانه ملی ایران روی زمین بماند، خاطر نشان کرد: این طرح کلان به ۱۲۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد که ۳۰ میلیارد آن صرف شده و برای بقیه بودجه نیازمند تامین اعتبار هستیم.
مجلسی ها با طرح رصد خانه غریبه نباشندخسروشاهی با بیان اینکه ضروری است که با مجلس شورای اسلامی همراهی کند، گفت: همچنین ما از کمیسیون های مختلف مجلس دعوت می کنیم که از این طرح بازدید داشته باشند و از نزدیک با پیشرفت طرح آشنا شوند.
وی تاکید داشت: ما می دانیم که این طرح تاثیر مثبت و زیادی در منطقه خواهد داشت.
رشد توریسم علمی بدون ضرر در منطقهخسروشاهی مجری طرح رصد خانه ملی ایران در ادامه با اشاره به مزیت های این طرح گفت: راه اندازی رصدخانه باعث رشد توریسم علمی می شود؛ در واقع این منطقه بدون اینکه صنعت آسیب رسانی در آن ایجاد شود و بدون اینکه نیروگاه یا پالایشگاهی تاسیس شود رونق پیدا می کند.
وی با تاکید بر اینکه دنیا و کشور ما نیاز به ابزار رصدی دارد، خاطر نشان کرد: پیش بینی می شود با نصب تلسکوپ در رصدخانه تا ۳ الی ۴ سال آینده بتوانیم بگوییم رصد خانه را راه اندازی کرده ایم. همچنین قطعات مکانیک تلسکوپ امسال وارد فاز ساخت می شود. اگر تامین مالی درستی برای ساخت تلسکوپ داشته باشیم می توانیم اذرماه امسال آنرا تحویل بگیریم.
مجری طرح رصد خانه ملی ایران بیان داشت: تلسکوپ تنها دستگاه زنده رصد خانه است که در مقیاس کوچکی جلو و عقب می رود. شرایط آب و هوایی و تغییرات جوی نباید روی دستگاه تاثیر داشته باشد تا بتوان به وسیله آن آسمان را رصد کرد.
وی تاکید کرد: راه اندازی این رصد خانه می تواند در منطقه آسیا چشمگیر باشد.
طرح رصدخانه به هیچ عنوان تعطیل نشدوی با بیان اینکه در سال های گذشته اخباری مبنی بر نبود بودجه و تعطیل شدن طرح رصدخانه مطرح شده است، اظهار داشت: این طرح هیچوقت تعطیل نشده و همیشه با چالش های مالی و فنی مواجه بوده و تا روزی که اولین نور گرفته شود و تا دو سال بعد از آن هم این چالش ها وجود خواهد داشت.
وی افزود: چالش های این طرح زیاد است و تمام نشدنی! تمام طرح های پیشرو در علم این ویژگی را دارند.
بودجه های دولت برای رصدخانه قطره چکانی هستندخسروشاهی با بیان اینکه ما قرارداد تحویل محفظه را ۱۸ ماهه منعقد کرده ایم، خاطر نشان کرد: اگر دولت قطره چکانی اعتبار اختصاص نمی داد، می توانستیم قرارداد ۱۸ ماهه را در ۸ ماه به اتمام برسانیم بدون آنکه افزیش هزینه ای داشته باشیم.
خسروشاهی خاطر نشان کرد: در حال حاضر امکانات رصدی کوچکتر در آنجا وجود دارد تا داده های نجومی را دریافت کنیم؛ بعد از راه اندازی هم کار علمی و بهره برداری از رصد خانه شروع می شود ولی در سطح کوچکتر.
مجری طرح رصد خانه ملی ایران گفت: از دانشگاهها درخواست داریم که اگر تجهیزات رصدی دارند می توانند به رصدخانه ملی ایران منتقل کنند و بدون صرف هزینه های اضافی از شرایط این مکان به خوبی بهره ببرند.
تسریع روند ساخت در گرو چتر حمایتیدکتر پیمان صالحی، رئیس مرکز طرح های کلان ملی فناوری معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه طرح کلان ملی رصدخانه ملی ایران در بودجه جدول ۱۴ قرار گرفته است، خاطر نشان کرد: از آغاز این طرح تا کنون، تنها معاونت علمی و فناوری بودجه های آنرا تامین کرده است و مجری طرح همواره پژوهشگاه دانش های بنیادی است. البته که اگر هر ارگانی خواستار حمایت و همکاری مانعی وجود ندارد ولی کماکان بودجه های این طرح از سوی معاونت علمی تامین می شود.
به گفته رئیس مرکز طرح های کلان ملی، اگر ارگان های دیگری از طرح حمایت کنند طرح با سرعت بیشتری پیش می رود.
وی خاطر نشان کرد: شورای عالی علوم، تحقیقات و فناوری هم اعلام آمادگی کرده تا از این طرح حمایت کند. امیدواریم که ردیف بودجه پیش بینی شده جدول ۱۴ به این طرح اختصاص یابد تا علاوه بر بودجه های معاونت علمی طرح پیش برود.
صالحی عنوان کرد: معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در سال گذشته برابر با دو میلیارد تومان و از ابتدای امسال بیش از یک میلیارد و دویست میلیون تومان بودجه به این طرح اختصاص داده است.
در پایان...پروژه رصد خانه ملی یکی از آن طرح هایی است که عمر اجرای آن طولانی شده و به دلیل حمایت همه جانبه و اولویت ندادن به آن، روند نتیجه بخشی آن با کندی همراه بوده است. البته ناگفته نماند که خود پروژه به خودی خود زمان بر است و نیازمند دقت زیاد.
شاید در ظاهر پرداختن به چنین طرحی از اولویت لازم برخوردار نباشد اما وقتی در حوزه اختر فیزیک، گشتی در مراکز تحقیقاتی دنیا می زنیم می بینیم که امروزه تلسکوپ های حرفه ای و رصدخانه های بزرگی برای کیهان شناسی و ... راه اندازی شده و در بسیاری مواقع، منبع بسیاری از اکتشافات علمی به شمار می روند. بنابراین برای ما که سابقه درخشانی در علم نجوم داشته ایم و محققان توانمندی در این عرصه داریم گشایش رصدخانه ای با چنین ابعاد ضروری است.
منبع:مهر
انتهای پیام/
رصدخانه ملی ۴ سال دیگر ساخته میشودمنبع: باشگاه خبرنگاران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۲۶۹۲۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زنانی که در کن رئیس شدند
در طول بیش از هفت دهه برگزاری جشنواره فیلم کن، تاکنون ۹ سینماگر زن توانسته‌اند در راس هیات داوران بخش مسابقه اصلی این رویداد سینمایی قرار بگیرند.
به گزارش ایسنا، «اولیویا دی هاویلند» هنرپیشه بریتانیایی-آمریکایی برنده اسکار اولین زنی است که در تاریخ جشنواره کن و در سال ۱۹۶۶ در راس هیات داوران رقابتی این رویداد سینمایی قرار گرفت و در سالهای پس از آن نیز «سوفیا لورن» (۱۹۶۶)، «اینگرید برگمن» (۱۹۷۳)، «ژن مورو» (۱۹۷۵) و (۱۹۹۵)، «ایزابل آجانی» (۱۹۹۷)، «لیو اولمان» (۲۰۰۱)، «جین کمپیون» (۲۰۱۴)، «کیت بلانشت» (۲۰۲۸) به عنوان رئیس هسئت داوران جشنواره کن انتخاب شده‌اند و امسال نیز «گرتا گرویگ» کارگردان فیلم موفق «باربی» نهمین سینماگر زنی خواهد بود که برای داوری در یکی از مهم ترین جشنواره‌های سینمایی می‌نشیند.
*در زیر نگاهی خواهیم داشت به تمام چهره‌هایی که در طول بیش از ۷ دهه برگزاری جشنواره کن، ریاست هیات داوران بخش رقابتی را بر عهده داشته‌اند:
۲۰۲۳؛ «روبن اوستلوند» سینماگر سوئیسی پس از کسب دومین نخل طلای جشنواره کن از جشنواره سال گذشته، در راس داوران کن قرار گرفت و با تصمیم دیگر اعضای هیات داوران فیلم «آناتومی یک سقوط» از «ژوستین تریه» از کشور میزبان فرانسه برنده جایزه اول جشنواره نام گرفت.
۲۰۲۲؛ هفتاد و پنجمین جشنواره فیلم کن با حضور اصغرفرهادی به عنوان یکی از اعضای داوران در کنار «وینسنت لیندون» بازیگر فرانسوی در راس تیم داوری برگزار شد و فیلم «برادران لیلا» از سعید روستایی هم در بخش مسابقه رونمایی شد و سرانجام «رابین اوستلوند» با فیلم «مثلث غم» برای دومین بار فاتح نخل طلا شد.
۲۰۲۰ و ۲۰۲۱؛ جشنواره سال ۲۰۲۰ در نهایت به دلیل همه‌گیری کرونا برگزار نشد و به جای ان رویدادی محدود در سپتامبر همان سال با نمایش چند فیلم برگزار شد. «اسپایک لی» کارگردانی آمریکایی که برای ریاست هیات داوران کن ۲۰۲۰ انتخاب شده بود در دوره بعدی به جشنواره بازگشت و ریاست داوران هفتاد وچهارمین دوره کن در سال ۲۰۲۱ را بر عهده داشت. در سالی که فیلم «قهرمان» فرهادی جایزه بزرگ هیات داوران را به خود اختصاص داد، فیلم فرانسوی «تیتان» از «جولیا دورکورنو» صاحب نخل طلای بهترین فیلم شد.
۲۰۱۹؛ هفتاد و دومین دوره جشنواره کن با حضور «الخاندرو گونزالز ایناریتو» در مقام ریاست داوران برگزار شد و اعضای هیات داوران که شامل چهره‌هایی چون «کلی رایکارد»، «پاول پالیکوفسکی» و «آلیس رورواشر» بودند به اتفاق آرا فیلم کره‌ای «انگل» را برنده نخل طلا معرفی کردند، فیلمی که در ادامه در جوایز اسکار تاریخ ساز شد و به عنوان یکی از موفق‌ترین فیلم‌های غیرانگلیسی زبان تمام ادوار سینما شناخته می‌شود.
۲۰۱۸؛ «کیت بلانشت» بازیگر تحسین‌شده استرالیایی در راس داوران کن ۲۰۱۸ قرار داشت. او هشتمین زن تاریخ کن به عنوان رئیس هیات داوران نام گرفت و در نهایت به همراه دیگر اعضای داوران فیلم ژاپنی «دزدان فروشگاه» ساخته «هیروکازو کوریدا » را شایسته دریافت نخل طلای کن دانستند.
۲۰۱۷؛ در این دوره از جشنواره که همزمان با هفتادمین سالگرد جشنواره کن بود، «پدرو آلمادوار» کارگردان اسپانیایی ریاست هیات داوران را بر عهده داشت و در نهایت فیلم سوئدی «میدان» به کارگردانی «روبن اوستلوند» برنده نخل طلای بهترین فیلم شد.
۲۰۱۶؛ در جشنواره کن ۲۰۱۶ نوبت به «جورج میلر» سینماگر استرالیایی و خالق سری فیلم‌های «مکس دیوانه» بود که فرصت حضور در جایگاه معتبر ریاست بخش رقابتی کن را تجربه کند.
در این سال که نخل طلای بهترین فیلم به «من، دنیل بلیک» ساخته تحسین شده انگلیسی رسید، کتایون شهابی، تهیه‌کننده ایرانی نیز یکی از داوران بخش رقابتی این رویداد سینمایی بود. فیلم «فروشنده» ساخته اصغر فرهادی نیز در این دوره از جشنواره برنده دو جایزه بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر مرد (شهاب حسینی) شد.
۲۰۱۵؛ در شصت‌وهشتمین دوره جشنواره فیلم کن برای اولین‌بار نام دو سینماگر را در راس هیات داوران این رویداد سینمایی قرار گرفت؛ برادران «کوئن». این دو کارگردان صاحب‌نام تاکنون ۹ اثر را در جشنواره کن شرکت داده‌اند و در سال ۱۹۹۱ یک نخل طلا، سال ۱۹۹۶ و ۲۰۰۱ دو جایزه بهترین کارگردانی و در سال ۲۰۱۳ جایزه بزرگ جشنواره فیلم کن را از آن خود کرده‌اند. در سال ۲۰۱۵ در نهایت جایزه نخل طلا به «دیپان» ساخته «ژام اودیار» فرانسوی رسید.
۲۰۱۴؛ «جین کمپیون» کارگردان صاحب‌نام که در تمام ادوار برگزاری جشنواره کن، تنها کارگردان زن برنده نخل طلا محسوب می‌شود، سال گذشته و در دوره شصت‌وهفتم بر مسند هیات داوران بخش رقابتی کن نشست. وی در سال ۱۹۹۲ با فیلم تحسین‌شده «پیانو» موفق به دریافت این جایزه شد و در میان چهار کارگردان زنی قرار دارد که تا کنون توانسته‌اند نامزد اسکار کارگردانی شوند.
۲۰۱۳؛ مسئولان برگزاری جشنواره کن در حالی «استیون اسپیلبرگ» کارگردان سرشناس هالیوود را به عنوان ریاست هیات داوران شصت و ششمین دوره این رویداد سینمایی انتخاب کردند که وی با وجود کارنامه کاری فوق‌العاده، در جشنواره کن سابقه درخشانی نداشت و تنها حضورش به سال ۱۹۷۴ با فیلم «شوگرلند اکسپرس» بازمی‌گردد که نامزد نخل طلا بود و توانست مشترکا جایزه بهترین فیلمنامه را به دست آورد.
۲۰۱۲؛ در شصت‌وپنجمین دوره جشنواره کن «نانی مورتی»، کارگردان سرشناس ایتالیایی بر منصب ریاست هیات داوران نشست. این کارگردان باسابقه ایتالیایی حضور چشمگیری در کن داشته؛ به گونه‌ای که شش‌بار در بخش رقابتی نامزد نخل طلا بوده و یک‌بار این جایزه را با فیلم «اتاق پسر» در سال ۲۰۰۱ همراه با جایزه فیپرشی از آن خود کرد. از دیگر افتخارات این کارگردان در کن می‌توان به جایزه بهترین کارگردانی و جایزه کالسکه طلایی سال ۲۰۰۴ اشاره کرد. در این دوره «هانکه» برای فیلم «عشق» نخل طلا را گرفت.
۲۰۱۱؛ «رابرت دنیرو»، بازیگر سرشناس و پرافتخار هالیوودی در این سال رییس هیات داوران کن بود. وی سابقه چندانی در جشنواره کن نداشت و یک‌بار با فیلم «راننده تاکسی» در بخش رقابتی حضور داشت. در سالی که دنیرو به عنوان یک چهره سرشناس و مطرح بر مسند ریاست هیات داوران کن نشست، «درخت زندگی» ساخته «ترنس مالیک» نخل طلا را به دست آورد.
۲۰۱۰؛ این‌بار نوبت «تیم برتون»، دیگر کارگردان سرشناس هالیوود بود تا در شصت‌وسومین دوره کن رییس هیات داوران شود. در کارنامه سینمایی این کارگردان تنها یک حضور در بخش رقابتی با فیلم «ادوود» دیده می‌شود. «عمو بونمی که می‌تونه خاطرات زندگی گذشته‌اش را به یاد بیاره» از تایلند بهترین فیلم بخش رقابتی معرفی شد.
۲۰۰۹؛ «ایزابل هوپر»، بازیگر سرشناس فرانسوی که دوبار در سالهای ۱۹۷۸ و ۲۰۰۱ برای فیلم‌های «ویولت» و «معلم پیانو» بهترین بازیگر کن شد، رییس هیات داوران جشنواره کن بود که در پایان فیلم «ربان سفید» ساخته میشل هانکه را به عنوان برنده نخل طلا اعلام کرد.
۲۰۰۸؛ «شون پن»، بازیگر و کارگردان هالیوودی در حالی ریاست هیات داوران را برعهده داشت که در سال ۱۹۹۷ با فیلم «او بسیار دوست داشتنی است» جایزه بهترین بازیگر مرد را از آن خود کرد و در سال ۲۰۰۱ نیز با فیلم «پیمان» نامزد نخل طلا شد. در این سال فیلم «کلاس» ساخته «لاورنت کانته» نخل طلا را کسب کرد.
۲۰۰۷؛ «استفن فریرز» که سابقه دو نامزدی نخل طلا در سالهای ۱۹۸۷ و ۱۹۹۶ را داشت، رییس هیات داوران کن شد. فیلم «۴ ماه، ۳ هفته و دو روز» ساخته «کریستین مونیگو» نخل طلا را به دست آورد.
۲۰۰۶؛ در پنجاه‌ونهمین دوره جشنواره کن «وونگ کار وای»، کارگردان موج نو سینمای هنگ‌کنگ با چهار نامزدی نخل طلا، رییس هیات داوران معرفی شد. وی یک جایزه بهترین کارگردانی کن را با فیلم «خوشبخت کنار هم» در کارنامه سینمایی دارد. در این سال فیلم تحسین‌شده «بادی که به مرغزار می‌وزد» به کارگردانی «کن لوچ» موفق به کسب نخل طلا شد.
۲۰۰۵؛ «امیر کاستاریکا» به عنوان یکی از برترین و پرافتخارترین چهره‌های تمام ادوار جشنواره کن رییس تیم داوری بخش رقابتی شد. این کارگردان صربستانی در سال ۱۹۸۵ با فیلم «وقتی پدر برای کار و کاسبی رفته بود» و در سال ۱۹۹۵ با فیلم «زیرزمین» دو جایزه نخل طلا را گرفت. وی سه‌بار دیگر نیز نامزد نخل طلا شد و یک جایزه بهترین کارگردانی (عصر کولی‌ها) و یک جایزه فیپرشی را نیز کسب کرده است. در این سال فیلم «بچه» ساخته برادران داردن بهترین فیلم معرفی شد.
۲۰۰۴؛ «کوئنتین تارانتینو»، کارگردان موفق هالیوود در پنجاه‌وهفتمین دوره کن رییس هیات داوران بود. وی در سال ۱۹۹۴ با فیلم «داستان عامه‌پسند» نخل طلا گرفت و به اوج شهرت رسید. وی دوبار پس از آن نیز با فیلم‌های «ضدمرگ» و «حرامزاده‌های عوضی» نامزد نخل طلا بود. در این سال نخل طلا به فیلم «فارنهایت ۹/۱۱» ساخته مایکل مور رسید.
۲۰۰۳؛ «پاتریس شرو»، بازیگر و کارگردان فرانسوی که سه‌بار سابقه حضور در بخش رقابتی را داشت، در سال ۱۹۹۴ با فیلم «ملکه ماروت» جایزه هیات داوران را گرفت. فیلم «فیل» ساخته‌ی معروف «گاس ون سنت» در این سال نخل طلا را گرفت.
۲۰۰۲؛ «دیوید لینچ»، کارگردان سرشناس آمریکایی رییس هیات داوران بود. لینچ که با فیلم «در قلب وحشی» در سال ۱۹۹۰ نخل طلای کن را کسب کرد، سه‌بار دیگر با فیلم‌های «جاده مالهند» (جایزه بهترین کارگردانی) ، «داستان استریت» و «توئین پیکس: با من بر آتش برو» نامزد نخل طلا بوده است. در این سال فیلم «پیانیست» ساخته رومن پولانسکی جایزه بهترین فیلم را گرفت.
۲۰۰۱؛ این‌بار ریاست هیات داوران کن به یک بازیگر و کارگردان زن رسید؛ «لیو اولمان»، سینماگر نروژی و بازیگر مورد علاقه «اینگمار برگمن» در راس تیم داوری کن قرار گرفت. وی با فیلم «بی‌ایمان» در سال ۲۰۰۰ نامزد نخل طلا بود. در این سال فیلم «اتاق پسر» ساخته «نانی مورتی» بهترین فیلم جشنواره شد.
۲۰۰۰؛ «لوک بسون»، کارگردان سرشناس فرانسوی در حالی در این سال رییس هیات داوران شد که در کارنامه سینمایی‌اش حضور چشمگیری در جشنواره کن دیده نمی‌شود. «لارس فون تریر» با فیلم «رقصنده در تاریکی» نخل طلا را گرفت.
۱۹۹۹؛ در این سال «دیوید کراننبرگ»، کارگردان سرشناس کانادایی در جشنواره کن رییس هیات داوران شد. وی چهار نامزدی نخل طلا، کسب یک کالسکه طلایی و یک جایزه ویژه هیات داوران را در افتخارات خود دارد. «رزتا» ساخته برادران داردن نخل طلای کن را به دست آورد.
۱۹۹۸؛ «مارتین اسکورسیزی»، از سرشناس‌ترین و بزرگترین کارگردانان معاصر سینمای جهان در این سال رییس هیات داوران جشنواره کن بود. وی در سال ۱۹۷۶ با فیلم «راننده تاکسی» موفق به کسب نخل طلا شد و سه‌بار دیگر نیز در بخش رقابتی حضور داشت. فیلم «پس از ساعت‌ها» جایزه بهترین کارگردانی کن را برای او به ارمغان آورد. فیلم «ابدیت و یک روز» ساخته «تئو آنجلوپلوس» جایزه نخل طلا را از آن خود کرد.
۱۹۹۷؛ «ایزابل یاسمین آجانی»، بازیگر فرانسوی و برنده چهار جایزه بازیگری سزار، گرچه حضور پررنگی در جشواره کن نداشته، اما به عنوان رییس هیات داوران جشنواره انتخاب شد. در این سال فیلم «طعم گیلاس» ساخته عباس کیارستمی و «مارماهی» ساخته «شوهی ایمامورا» مشترکا نخل طلا را کسب کردند.
۱۹۹۶؛ «فرانسیس فورد کاپولا»، کارگردان صاحب‌نام هالیوود و خالق «پدرخوانده» ریاست هیات داوران کن را در این سال عهده‌دار بود. وی دو جایزه نخل طلا با فیلم‌های «اینک آخرالزمان» (۱۹۷۹) و «مکالمه» (۱۹۷۴)، یک جایزه فیپرشی و یک جایزه کلیسای معنوی را در کارنامه سینمایی خود دارد. در این سال جایزه نخل طلا به فیلم «رازها و دروغ‌ها» ساخته «مایک لی» رسید.
۱۹۹۵؛ «ژن مورو»، هنرپیشه، خواننده و کارگردان فرانسوی هدایت هیات داوران کن را در این سال در دست داشت. این سینماگر فرانسوی در سال ۱۹۶۰ با فیلم «هفت روز، هفت شب» جایزه بهترین بازیگر زن را از آن خود کرد. فیلم «زیرزمین» ساخته «امیر کاستاریکا» موفق به دریافت نخل طلای کن شد.
۱۹۹۴؛ چهل‌وهفتمین دوره جشنواره کن با ریاست «کلینت ایست‌وود»، کارگردان و بازیگر مشهور آمریکایی در هیات داوران همراه بود. وی با یک نخل طلا برای «رودخانه مرموز» (۲۰۰۳) و چهار حضور در بخش رقابتی و یک نخل طلای افتخاری کارنامه درخشانی در جشنواره کن دارد. در این سال فیلم «داستان عامه‌پسند» ساخته «کوئنتین تارانتینو» جایزه بهترین فیلم را کسب کرد.
۱۹۹۳؛ «لوئیس مال»، کارگردان سرشناس سینمای فرانسه که نخل طلای کن را با فیلم «دنیای خاموش» در سال ۱۹۵۶ کسب کرد، رییس هیات داوران معرفی شد. از دیگر افتخارات او در کن می‌توان به سه نامزدی نخل طلا با فیلم‌های «کودک زیبا»(۱۹۷۸)، «زمزمه قلب»(۱۹۷۱) و «کلکته»(۱۹۶۹) اشاره کرد. جایزه نخل طلا مشترکا به «وداع با محبوبم» ساخته «چن کایگه» و «پیانو» ساخته «جین کمپیون» اعطا شد. «عباس کیارستمی»، کارگردان سرشناس ایرانی یکی از اعضای هیات داوران بود.
۱۹۹۲؛ «ژرار دپاردیو»، بازیگر مشهور فرانسوی که اخیرا تابعیت روس گرفته در این سال رییس هیات داوران کن شد؛ در حالی که دو سال پیش از آن برای فیلم «سیرانو دوبرژاک» جایزه بهترین بازیگر مرد را از کن گرفته بود. فیلم «بهترین نیات» ساخته «بیل آگوست» جایزه نخل طلا را دریافت کرد.
۱۹۹۱؛ «رومن پولانسکی»، کارگردان، نویسنده و بازیگر سرشناس هالیوود که امسال با «ونوس در پوست خز» یکی از نامزدهای نخل طلا است، در سال ۱۹۹۱ بر مسند ریاست داوران کن نشست. وی در سال ۲۰۰۲ موفق به کسب نخل طلا با فیلم «پیانیست» شد، در حالی که پیش از آن نیز با فیلم «مستاجر» در سال ۱۹۷۶ در بخش رقابتی حضور داشت. فیلم «بارتون فینک» ساخته «برادران کوئن» نخل طلای این سال را کسب کرد.
۱۹۹۰؛ در این سال نوبت به چهره سرشناس سینمای ایتالیا «برناردو برتولوچی» رسید تا ریاست هیات داوران کن را به عهده بگیرد. این کارگردان سرشناس دو نامزدی نخل طلا با فیلم‌های «زیبایی ربوده شده» (۱۹۹۶) و «تراژدی یک مرد مضحک» (۱۹۸۱) کسب کرده و یک جایزه نخل طلای افتخاری را نیز دریافت کرد. در این سال فیلم «در قلب وحشی» ساخته «دیوید لینچ» موفق به دریافت نخل طلای کن شد.
۱۹۸۹؛ «ویم وندرس» از چهره‌های مطرح تمام ادوار جشنواره کن است که در سال ۱۹۸۹ رییس هیات داوران بود. وی علاوه‌بر کسب نخل طلا در سال ۱۹۸۴ با فیلم «پاریس تگزاس»، ۸بار دیگر با فیلم‌های چون «پادشاهان جاده»، «دوست آمریکایی»، «همت»، «بهشت بر فراز برلین»، «بسیار دور، چنین نزدیک»، «پایان خشونت» و «فیلمبرداری در پالرمو» نامزد نخل طلا بود. یک جایزه ویژه هیات داوران، جایزه بهترین کارگردانی، دو جایزه فیپرشی و کلیسای معنوی از افتخارات وندرس در کن هستند. در این سال فیلم «جنسیت، دروغ‌ها و نوار ویدئو» ساخته «استیون سودربرگ» جایزه نخل طلا را گرفت.
۱۹۸۸؛ ریاست هیات داوران چهل‌ویکمین دوره جشنواره کن به «اتوره اسکولا»، کارگردان و فیلمنامه‌نوس مطرح ایتالیایی رسید که هشت‌بار در جمع نامزدهای نخل طلا حضور داشته است. وی جایزه بهترین کارگردانی با فیلم «زشت، کثیف، بد» (۱۹۷۶) و یک جایزه بهترین فیلمنامه با فیلم «تراس» (۱۹۸۰) را از کن کسب کرد. وی آخرین‌بار با فیلم «شکوه» در سال (۱۹۸۹) نامزد نخل طلا بود. در این سال فیلم «پله فاتح» ساخته «بیل آگوست» بهترین فیلم بخش رقابتی را گرفت.
۱۹۸۷؛ «ایو مونتان»، بازیگر فرانسوی در این سال رییس هیات داوران کن شد تا مهمترین دستاورد زندگی هنری‌اش رقم بخورد. فیلم «زیر خورشید شیطان» ساخته «موریس پیاله» بهترین اثر بخش رقابتی انتخاب شد.
۱۹۸۶؛ «سیدنی پولاک»، کارگردان صاحب‌نام آمریکایی چهار سال پس از کسب جایزه اسکار ریاست هیات داوران کن را به عهده گرفت. این کارگردان فقید در سال ۱۹۷۲ با فیلم «جرمی جانسون» نامزد نخل طلا بود. در این سال فیلم «ماموریت مذهبی» ساخته «رولند جافه» موفق به کسب نخل طلا شد.
۱۹۸۵؛ یکی از معروفترین عناصر موج نو سینمای جمهوری چک «میلوش فورمن» بر مسند ریاست هیات داوران کن نشست. این کارگردان برنده دو جایزه اسکار، در سال ۱۹۷۱ با فیلم «جهش» نامزد نخل طلا شد که البته جایزه ویژه هیات‌داوران را گرفت. فیلم «وقتی بابا برای کار و کاسبی رفته بود» به کارگردانی «امیر کاستاریکا» جایزه نخل طلای این دوره را دریافت کرد.
۱۹۸۴؛ «درک بوگارد»، بازیگر انگلیسی در حالی رییس هیات داوران معرفی شد که سابقه چندانی در این جشنواره سینمایی نداشت. در پایان این دوره فیلم «پاریس تگزاس» ساخته «ویم وندرس» نخل طلا گرفت.
۱۹۸۳؛ در این سال «ویلیام استیرن»، رمان‌نویس آمریکایی و برنده جایزه «پولیتزر» به عنوان چهره‌ای نه‌چندان سینمایی و از دنیای ادبیات بر مسند ریاست هیات داوران نشست. فیلم «تصنیف نارایاما» ساخته «شوهی ایمامورا» جایزه نخل طلا را دریافت کرد.
۱۹۸۲؛ «جورجیو استرلر»، کارگردان ایتالیایی نه‌چندان سرشناس تئاتر و اپرا سکان هدایت هیات داوران کن را برعهده داشت. در این سال فیلم «گمشده» ساخته «کاستا گاوراس» و «راه» ساخته «ییلماز گونی» نخل طلا را مشترکا دریافت کردند.
۱۹۸۱؛ «ژاک دری»، کارگردان و فیلمنامه‌نویس فرانسوی که بیشتر برای ساخت فیلم‌های جنایی شهرت دارد به عنوان رییس هیات داوران برگزیده شد. مهمترین دستاورد سینمایی وی حضور در جشنواره کن بود. «آندری وایدا» با فیلم «مرد آهنین» نخل طلا را دریافت کرد.
۱۹۸۰؛ در سی‌وسومین دوره جشنواره کن «کرک داگلاس»، بازیگر و تهیه‌کننده سرشناس آمریکایی بر مسند ریاست هیات داوران نشست. وی موفقیت قابل ملاحظه‌ای در کن به دست نیاورده بود. فیلم‌های «All That Jazz» ساخته «باب فاسی» و «کاگه‌موشه» به کارگردانی «آکی‌را کوروساوا» نخل طلا را تصاحب کردند.
۱۹۷۹؛ «فرانسوا ساگان»، رمان‌نویس و نمایشنامه‌نویس فرانسوی رییس هیات داوران معتبرترین رویداد سینمایی دنیای شد تا برخلاف سایر جشنواره‌های سینمایی، یک نویسنده این مسئولیت را برعهده بگیرد. فیلم «اینک آخرالزمان» ساخته «فرانسیس فورد کوپولا» و «طبل حلبی» ساخته «فولکر شلوندورف» در پایان این دوره نخل طلا را دریافت کردند.
۱۹۷۸؛ «الن پاکولا»، سینماگر آمریکایی بر صندلی ریاست هیات داوران کن نشست. فیلم «درخت چوب صندل» به کارگردانی «ارمانو اولمی» نخل طلا را دریافت کرد.
۱۹۷۷؛ «روبرتو روسلینی»، کارگردان صاحب‌نام ایتالیایی که از او به‌عنوان "پدرخوانده موج نوی سینمای فرانسه" یاد می‌شود، در این سال ریاست هیات داوران کن را عهده‌دار بود. وی پیش از این و در سال ۱۹۴۶ با فیلم «رم شهر بی‌دفاع» موفق شده بود جایزه بزرگ هیات داوران کن را بگیرد.
۱۹۷۶؛ «تنسی ویلیامز»، نویسنده شهیر آمریکایی در این دوره رئیس هیات داوران کن بود که در پایان فیلم «راننده تاکسی» ساخته «مارتین اسکورسیزی» نخل طلا را دریافت کرد.
۱۹۷۵؛ «ژان مورو»، کارگردان، بازیگر و فیلمنامه‌نویس فرانسوی درحالی رئیس هیات داوران شد که در کارنامه سینمایی‌اش یک نخل طلای افتخاری و یک جایزه بهترین بازیگری زن دیده می‌شود. در این سال فیلم «گزارش سالهای آتش زیر خاکستر» ساخته «محمد لخدر حمینه» بهترین اثر بخش رقابتی شد.
۱۹۷۴؛ «رنه کلر»، فیلمساز برجسته فرانسوی از سوی مسئولان جشنواره کن به عنوان رئیس هیات داوران انتخاب شد. «مکالمه» ساخته «فرانسیس فورد کاپولا» بهترین فیلم معرفی شد.
۱۹۷۳؛ «اینگرید برگمن»، ستاره درخشان دهه ۴۰ هالیوود و برنده سه جایزه اسکار بازیگری رییس هیات داوران کن بود. جایزه نخل طلا مشترکا به «مترسک» ساخته جری شاتزبرگ و «مزدور» ساخته آلن بریجز رسید.
۱۹۷۲؛ «جوزف لوزی»، کارگردان آمریکایی که دو نخل طلا با فیلم‌های «تصادف» و «واسطه» داشت و همچنین دو بار نیز در بخش رقابتی نامزد نخل طلا بود، رییس هیات داوران کن شد. «طبقه کارگر به بهشت می‌رود» ساخته الیو پتری بهترین فیلم بخش رقابتی شد.
۱۹۷۱؛ «میشله مورگان»، بازیگر فرانسوی به عنوان رییس هیات داوران انتخاب شد. فیلم «واسطه»ساخته جوزف لوزی نخل طلا را کسب کرد.
۱۹۷۰؛ «میگل آنخل آستوریاس»، شاعر و نویسنده اهل گواتمالا به عنوان یکی دیگر از چهره‌های ادبی رییس جشنواره کن شد. فیلم معروف «MASH» ساخته رابرت آلتمن نخل طلا را گرفت.
۱۹۶۹؛ «لوچیانو ویسکونتی»، کارگردان بنام ایتالیایی در این سال رییس هیات داوران شد. وی دوبار با فیلم‌های «مرگ در ونیز» (۱۹۷۱) و «یوزپلنگ» (۱۹۶۳) نامزد نخل طلا شد و توانست با فیلم «یوزپلنگ» نخل طلا را از آن خود کند. همچنین وی برای این فیلم جایزه بیست‌وپنجمین سالگرد تاسیس جشنواره کن را گرفت. جایزه نخل طلا به «اگر ...» ساخته لیندسی اندرسون رسید.
از سال ۱۹۶۸ تا اولین سال برگزاری جشنواره کن در سال ۱۹۴۶ نیز به ترتیب چهره‌های هنری چون «آندره چاسمن» (۱۹۶۶۸)، «الساندرو بلاستی» (۱۹۶۷)، «سوفیا لورن» (۱۹۶۶)، «اولیویا دو هاویلاند» (۱۹۶۵)، «فریتز لانگ» (۱۹۶۴)، «آرماند سالاکرو» (۱۹۶۳)، «تتسورو فروکاکی» (۱۹۶۲)، «ژان جیونو» (۱۹۶۱)، «جورج سیمنون» (۱۹۶۰)، «مارسل آکارد» (۱۹۵۸/۱۹۵۹)، «آندره مائوریس» (۱۹۵۷)، «موریس لمن» (۱۹۵۶)، «مارسل پانول» (۱۹۵۵)، «ژان کوکتو» (۱۹۵۴/۱۹۵۳)، «موریس جنوا» (۱۹۵۲)، «آندره موریس» (۱۹۵۱) و «جورج هویسمن» برای سالهای (۱۹۴۹/۱۹۴۷/۱۹۴۶) ریاست هیات داوران جشنواره بین‌المللی فیلم کن را برعهده داشتند.
*عباس کیارستمی کارگردان سرشناس ایرانی در عرصه بین‌المللی در سال ۱۹۹۳، لیلا حاتمی در سال ۲۰۱۴، کتایون شهابی در سال ۲۰۱۶ و اصغر فرهادی در سال ۲۰۲۲ سینماگران ایرانی هستند که تاکنون در میان اعضای هیات داوران بخش رقابتی جشنواره کن حضور داشته‌اند.
* «ژن مورو» بازیگر فرانسوی تنها چهره‌ای است که دو بار افتخار ریاست داوران کن را داشته است: نخستین بار در سال ۱۹۷۵ و بیست سال پس از آن در سال ۱۹۹۵.
* «ویلیام استرین» رمان‌نویس آمریکایی برنده جایزه پولیتزر، تنها چهره غیرحرفه‌ای در امر سینماست که تاکنون رئیس داوران بخش مسابقه اصلی جشنواره کن بوده است. این نویسنده در سال ۱۹۸۳ به کن دعوت شد و هیات داوران تحت ریاست او ، جایزه نخلا طلای بهترین فیلم جشنواره را به «تصنیف نارایاما» ساخته «شوهی ایمامورا» از ژاپن اعطا کرد.
انتهای پیام
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان